हजारौँ सपनाहरु मारेर जब मृत्युलाई आत्मसाथ गर्न मन लाग्छ

र मृत्युले पत्ताउँदैन

आँखाहरु रसाउँछन्

मन भारि हुन्छ

आफुलाई आफ्नो यो जिन्दगी बोज लाग्न थाल्छ

एकान्तमा मन रुन्छ

भिडमा एक्लिन्छ

यो जिन्दगी

मनको बेदना पोख्ने ठाऊँ खोज्छ

जब आफ्ना सम्पूर्ण कोसिस

सम्पूर्ण प्रयाश वेकार जान्छ

यो जिन्दगी बोज लाग्छ

कतैबाट कुनै जादु हुन्छ की

की यो जिन्दगी यसै सकिन्छ

केहि प्रभा लाग्न छाड्छ

मनको यो बेदना पोख्ने कान खोज्दै छ

यो जिन्दगी

कोहि छन्, सुन्ने यी मनका भावहरु

मनका यी आँशुहरु?