19. labing-walo

Kung ako man ay tanungin,

pagod na ako sa paulit-ulit

na kaanyuan ng buhay

na nananakit ng damdamin

Tunay na nakapagtataka

ang tulak-hatak na bugso;

nakamamangha

na hindi ito humihinto

Ilang beses na narinig

na mayroong halaga

ngunit ilang beses na rin

muntik mabalewala

Minsan, parang wala na sa lugar

ang mga nararamdaman;

wala namang karapatan

gumamit ng tipaan

Kaya naman

parang lagi na lang nakasabit,

naghihintay

na tapusin na

Ngunit, kailanman

hindi ko inabot ang dulo;

siguro masaya

ang maglaro ng iba

Pero sino ba naman ako

para magsalita,

kahit isang tanong lang

ang kailangan para maliwanagan na

Laging nangunguna ang takot

at tatanggapin na lang

na kahit alam kong mahirap,

sa huli ay sasamahan ka

Paumanhin sa buhay na maraming mukha

kung saan ang bawat isa ay tumatangis;

sana magkaroon ng pagkakataon

na ikaw lang ang nakaharap sa akin